مفاهیم استهلاک:
 مفاهیم استهلاک از سه دیدگاه ساختاری، علم معانی و شیوه رفتاری مورد بحث است:
 از دیدگاه ساختاری "استهلاک تسهیم قیمت تمام شده براساس یک روش منظم و منطقی را بیان می کند"
 از دیدگاه علم معانی "استهلاک بر حسب علت و منفعت تفسیر می گردد"

در بحث علت، کاهش ارزش دارایی در اثر خرابی ، کهنگی ویا از مد افتادگی مطرح می گردد ودر بحث منفعت، ایجاد ارتباط بین استفاده از دارایی و تحصیل جریان نقدی خالص و یا درآمد خالص مد نظر می باشد.

 از دیدگاه شیوه رفتاری "بر سودمندی تسهیم برای تهیه گزارشات تأکید می شود"

بطور کلی استهلاک در ارتباط با قدرت کسب درآمد مفهوم پیدا می کند این درآمد از طریق استفاده از دارایی عاید می گردد. بنابراین استهلاک باید بر طبق اصل هزینه های یک دوره از درآمدهای همان دوره تسهیم گردد.

+ روشهای محاسبه استهلاک:

روشهای متعددی برای تخصیص استهلاک طراحی. مطلب از کانال تلگرام خانه حسابداری. و بکار گرفته می شود اما در عمل می توان تمامی روشها را بر طبق هر یک از الگوهای ذیل طبقه بندی کرد:

- تغییر تخصیص با توجه به نوع فعالیت یا مصرف (تعداد تولید یا ساعات کارکرد)
- روشهای خط مستقیم یا هزینه ثابت (خط مستقیم)
- روش هزینه های صعودی (مجموع سنوات، نزولی)
- روش هزینه های نزولی (قسط السنین، سرمایه گذاری وجوه استهلاکی)

+معایب کلی روشهای استهلاک:

 اولاً: هیچ یک از روشهای تخصیص بی نقص نیستند زیرا تخمین درآمدهای آتی با سرویس دهی یک دارایی و پیش بینی عمر مفید آن به آسانی صورت نمی گیرد و به علت اینکه تمامی روشهای تخصیص و تسهیم اعتباری هستند و نتایج آنها قابل دفاع نیستند.

 ثانیاًٌ: برآورد عمر مفید، ارزش اسقاط و حتی در برخی موارد محاسبه بهای تمام شده دارایی متکی بر پیش بینی های اولیه می باشد و در طول زمان ثابت می مانند از این رو روشهای استهلاک ایستا (Static) است و این شاید بزرگترین عیب روشهای استهلاک باشد. به عنوان مثال پیشرفت سریع تکنولوژی و تشدید رقابت در عرضه تجهیزات تازه به ویژه وسایل الکترونیک موجب آن شده که بسیاری از ماشین آلات و تجهیزات به سرعت  از مد بیافتند این جریانات اعتبار روشهای استهلاک را از لحاظ پیوند با واقعیت مورد تردید قرار داده است زیرا مبنای روشهای استهلاک، بازیافت بهای تمام شده دارایی در طول عمر مفید برآوردی آن است حال آنکه بر اثر تغییر تکنولوژی برآورد عمر مفید با واقیت تطبیق نمی کند.

+ موضوع ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم:

 در قانون مالیاتهای مستقیم ماده 151 به نحوة محاسبه استهلاک دارائیها در تشخیص درآمد مشمول مالیات اختصاص دارد. جدول استهلاکات موضوع  ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم ، اصلاحی مصوب  27/11/1380 با پیشنهاد سازمان امور مالیاتی کشور به تصویب هیئت وزیران رسیده که در آن نرخ و نحوه محاسبه استهلاک انواع دارائیهای مربوط به صنایع مختلف در 39 گروه طبقه بندی شده است.

+ اهداف سازمان امور مالیاتی کشور در ارتباط با ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم به شرح زیر می باشد:

 کاهش رکود اقتصادی و افزایش رونق اقتصادی، کاهش بیکاری، ایجاد یکنواختی در صنایع مشابه جهت تشخیص درآمد مشمول مالیات